بیوگرافی مدیران پیشین

معرفی مدیران کوی دانشگاه
۱ -دکتر احمد مستوفی
احمد مستوفی به سال ۱۲۹۱ در تهران متولد شد. او بعد از گذراندن تحصیلات ابتدایی، در سال ۱۳۰۸ سطح متوسطه خود را به پایان رساند و در همین سال جزو صد نفر دانشجوی اعزامی به اروپا انتخاب شد. ایشان در مدت ۹ سال اقامت و تحصیل در فرانسه، موفق به اخذ دکترای جغرافیای طبیعی از دانشگاه سوربن پاریس شد. تا اینکه در سال ۱۳۱۷ به ایران مراجعت کرده و با سمت دانشیاری وارد خدمت دانشگاهی در دانشگاه تهران شد.
اولین رئیس کوی دانشگاه در سال ۱۳۲۴ به عنوان یکی از اعضای هیئت مدیره کوی دانشگاه انتخاب شد که هم زمان با عضویت در هیئت مدیره، ریاست کوی دانشگاه را نیز برعهده داشت که به دلیل مشغله فراوان در امر پژوهش و آموزش یک سال بعد استعفا داد.
دکتر مستوفی بعد از سی و نه سال خدمت در دانشگاه تهران به سال ۱۳۵۶ به افتخار بازنشستگی نائل آمد و سرانجام در ۲۸ بهمن ۱۳۷۲ بعد از طی مدت طولانی بیماری در کشور فرانسه دارفانی را وداع گفت و در ۰۵/‏۱۲/‏۱۳۷۲‬ در قبر شماره ۱۴۴ ردیف ۱۲ قطعه ۷۰ بهشت زهرا (س) برای همیشه آرمید.

۲ - دکتر احمد بهمنش
احمد بهمنش در یکم مهرماه سال ۱۲۹۰ در تهران متولد شد. استاد تاریخ دانشکده ادبیات در آذر ۱۳۲۵ با استعفای سرپرست کوی دانشگاه و انحلال هیأت مدیره کوی دانشگاه توسط ریاست دانشگاه به ریاست کوی منصوب شد. حضور ایشان در زمان مدیریت کوی دانشگاه به دلیل نوپایی خوابگاه‌ها و تجربه جدید سکونت‌گاههای دانشجویی در ایران بسیار خطیر و حائز اهمیت می‌باشد.
هسته اولیه ساختمان‌های کوی دانشگاه با کارکرد خوابگاهی در دوران ایشان شکل گرفت. ساختمان‌های ۳، ۴، ۷، ۵، ۶، ۷، ۸،۹ و کتابخانه مرکزی کوی یادگار دوره مسئولیت ایشان می‌باشد که بین سال‌های ۱۳۲۸ تا ۱۳۳۷ احداث شده‌اند. ایشان بیشترین طول دوره مدیریت را در کوی دانشگاه برعهده داشت و بعد از چهارده سال و پنج ماه در تاریخ ۲۶/‏۰۲/‏۱۳۴۰‬ از حضور در کوی خداحافظی کرده و به علایق پژوهشی و آموزشی خود پرداخت.
بهمنش در تاریخ ۲۴/‏۰۵/‏۱۳۴۹‬ با پایه ۱۱ بازنشسته و در تاریخ ۲۸/‏۱۲/‏۱۳۷۱‬ درگذشت.

۳- دکتر عباس بهمن
عباس بهمن در تاریخ بیست و ششم اردیبهشت ۱۳۴۰ به ریاست کوی دانشگاه منصوب شد. دوره مسئولیت ایشان نیز طولانی بود که حدوداً هفت سال و پنج ماه این مسئولیت را برعهده داشت تا اینکه درتاریخ ۲۰/‏۰۷/‏۱۳۴۷‬ از کوی خداحافظی نمود.

۴- دکتر جواد فرشید پور
در سال ۱۳۴۷ تغییراتی در ساختار سرپرستی کوی دانشگاه توسط دکتر فضل‌ا… رضا – رئیس وقت دانشگاه – انجام گرفت که انتصاب آقای دکتر فرشیدپور در راستای این امر بود. ایشان که در تاریخ ۲۴/‏۰۷/‏۱۳۴۷‬ به ریاست کوی منصوب شد. چهار سال و پنج ماه عهده‌دار این مسئولیت بود.
آقای دکتر جواد فرشیدپور در سال ۱۳۱۱ در تهران متولد شد و تحصیلات متوسطه را در دبیرستان البرز به پایان رسانید و در سال ۱۳۳۶ از دانشکده پزشکی کیل آلمان فارغ‌التحصیل و در سال ۱۳۴۲ موفق به احراز تخصص در رشته رادیولوژی در یکی از دانشگاه‌های برلن غربی گردید. ایشان تا سال ۱۳۴۳ تصدی بخش اشعه هسته‌ای بیمارستان آگوست ویکتوریان برلن را به عهده داشت و از همین سال با سمت استادیار در بخش رادیولوژی، مسئول بخش رادیو ایزوتوپ بیمارستان پهلوی دانشکده پزشکی تهران گردید و در خرداد ۱۳۴۷ به مقام دانشیاری ارتقا یافت. از ایشان تا زمان پذیرش مسئولیت کوی پانزده مقاله در موارد استعمال اشعه هسته‌ای در پزشکی در مجلات خارجی به چاپ رسیده بودو علاوه بر این پنج سخنرانی در کنگره‌های رادیولوژی و رادیو ایزوتوپ در اروپا ایراد نموده بود علاوه بر ارائه کنفرانس‌هایی در کنگره‌های متعدد، مقالاتی در مجلات مختلف ایران از ایشان انتشار یافته است. کتاب موارد استعمال ید رادیو اکتیو در بیماری‌های تیروئید از جمله تالیفات ایشان است.
دوره‌ی مسئولیت ایشان مصادف با ارتقای کیفی امکانات کوی دانشگاه بوده به طوری که مجموعه فرهنگی الغدیر، سالن ورزشی شهید نوروزی، مرکز بهداشت کوی، گلخانه کوی و… در دوره ایشان احداث گردید. مسئولیت ایشان در تاریخ ۰۷/‏۰۲/‏۱۳۵۱‬ پایان یافت.

۵ - دکتر مختار تبریزی
دانشیار تمام وقت دانشکده علوم که در سال ۱۳۰۱ در اردبیل متولد شد تحصیلات ابتدایی و دوره اول متوسطه را در زادگاه خود گذرانده و دوره دوم متوسطه را در دبیرستان فردوسی تبریز با اخذ مدال درجه دو علمی به پایان رساند. در سال ۱۳۲۲ به استخدام وزارت آموزش و پرورش در آمد و چند سالی در مشهد با سمت دبیری و بازرسی فنی، رئیس دانشسرای پسران تهران و رئیس دبیرستان ۱۵ بهمن بود. نامبرده سپس با سمت رئیس دبیرخانه پلی تکنیک تهران و رئیس آموزش طرح‌ها و بازرسی به خدمت ادامه داد و پس از چندی به معاونت مدیرکل فنی و حرفه‌ای وزارت آموزش و پرورش منصوب شد.
دکتر تبریزی در سال ۱۳۴۱ با استفاده از بورس تحصیلی عازم فرانسه گردید و از مؤسسه عالی الکترونیک، الکترونیک و ئیدرولیک وابسته به دانشگاه تولوز فرانسه در رشته دی الکتریک‌ها با درجه عالی فارغ‌التحصیل شد. بعد از آن در بهمن ۱۳۴۳ به ایران مراجعت کرد و در دانشکده علوم و مرکز اتمی دانشگاه به تدریس اشتغال ورزید و در اردیبهشت ۱۳۴۴ با سمت استادیار گروه فیزیک مشغول به کار شد. به سال ۱۳۴۸ به پایه دانشیاری ارتقا پیدا کرد تا اینکه در تاریخ ۰۷/‏۰۲/‏۱۳۵۱‬ به ریاست کوی دانشگاه منصوب و بعد از یک سال و چهار ماه در تاریخ ۲۶/‏۰۶/‏۱۳۵۲‬ استعفاء داد.

۶- دکتر جواد اسکویی
در سال ۲۶/۲/۱۳۵۲ دکتر جواد اسکویی استادیار دانشکده پزشکی به ریاست کوی دانشگاه منصوب گردید که بعد از یک سال و شش ماه استعفا داده و مسئولیت را به دیگری واگذار نمود (دانشگاه تهران یکی از کانون‌های مبارزه با رژیم ستم‌شاهی بود و بخش کثیری از دانشجویان مبارز دانشگاه در کوی دانشگاه سکونت داشتند لذا بعد از دوره مسئولیت دکتر اسکویی طول دوره مسئولیت مدیران نیز تحت تأثیر شرایط سیاسی و اجتماعی کشور کوتاه‌تر از دوره‌های پیش می‌باشد.)

۷- دکتر امید قندچی
دکتر قندچی استادیار گروه جراحی مرکز پزشکی رازی پس از پایان تحصیلات ابتدایی و متوسطه از دانشکده پزشکی دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل شد و سپس به آمریکا عزیمت کرد و پس از چهار سال با اخذ بورد جراحی از آمریکا در سمت رزیدنت ارشد در بیمارستان‌های چند دانشگاه آمریکا به کار پرداخت و در سال ۱۳۵۲ به ایران مراجعت کرد و در سمت استادیار جراحی در بیمارستان سینا آغاز به کار نمود. ایشان در اوایل سال ۱۳۵۴ به سمت ریاست کوی منصوب شد و در تاریخ ۰۹/‏۰۷/‏۱۳۵۴‬ به دلیل انتصاب به سمت مدیرکل امور دانشجویی دانشگاه از مسئولیت کوی استعفا داد در دوره مسئولیت ایشان محدودیت شدیدی برای گروه‌های مبارز انقلابی ساکن در کوی دانشگاه حاکم بوده است.

۸- دکتر جهانگیر بهارمست
دانشیار تمام وقت دانشکده دامپزشکی در سال ۱۳۰۱ در تهران متولد شد و بعد از پایان تحصیلات عمومی در سال ۱۳۳۴ وارد دانشگاه تهران گردید که چهار سال پس از آن یعنی در سال ۱۳۳۸ فارغ التحصیل شده و یک سال بعد به عنوان دبیر با سمت دستیاری به استخدام دانشگاه تهران در آمد. ایشان بنیانگذار بخش رادیولوژی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران می‌باشد که در تاریخ ۰۹/‏۰۷/‏۱۳۵۴‬ به ریاست کوی دانشگاه منصوب شد.
به دلیل تأثیر شرایط سیاسی کشور در دوره مسئولیت ایشان بر کوی دانشگاه اوضاع سختی حاکم بود چرا که کوی دانشگاه مرکز و ستاد ساماندهی دانشجویان مبارز انقلاب بود که هر چند با سخت‌گیری‌های مدیر قبلی فعالیت این گروه‌ها تقریباً تعطیل شده بود اما در دوران ایشان فعالیت این گروه‌ها مجدداً شدت پیدا کرده بود. علاوه بر این در محیط پیرامون کوی حضور گارد دانشگاه حساسیت و مقاومت دانشجویان را تشدید می‌کرد. در چنین اوضاعی ایشان یک ماه بعد از قبول مسئولیت، تقاضای استعفا کرد که این درخواست تقریباً بعد از پنج ماه در تاریخ ۱۵/‏۰۱/‏۱۳۵۵‬ پذیرفته شد.
از کارهای علمی ایشان در زمینه ترجمه به کتاب‌های: نگاهی به سوی ناشناخته‌ها، نیروی خواب، نیروی روانی گیاهان، سفر به بی‌نهایت، در کرانه جهان‌های بی‌پایان و تألیف کتاب رادیولوژی دامپزشکی می‌توان اشاره کرد.

۹- دکتر سید مبین نبویان
نهمین مدیرکل کوی دانشگاه در فروردین ۱۳۱۷ در شهر بابل متولد شد و تحصیلات ابتدایی، سیکل و متوسطه را در دیار خود به پایان رسانید و پس از آن برای ادامه تحصیل به تهران مهاجرت کرد. بعد از طی آموزش‌های عمومی، دیپلم را در سال ۱۳۳۶ از دبیرستان دی تهران اخذ نمود و در سال ۱۳۳۶ در رشته فیزیک دانشگاه تهران پذیرفته شد و ضمن اخذ درجه کارشناسی در سال ۱۳۴۰ موفق به اخذ درجه کارشناسی ارشد در سال ۱۳۴۲ گردید. در همان سال وارد دانشکده داروسازی شده و در مدت هفت سال درجه دکترای داروسازی را از دانشگاه تهران اخذ نمود تا اینکه در سال ۱۳۵۱ با اخذ بورس به فرانسه مهاجرت کرده و در سال ۱۳۵۵ دکترای دولتی رشته فیزیک را در گرایش ترمودینامیک گرفت. ایشان در دوران تحصیل در دانشگاه مدت شش سال و نیم در ساختمان‌های پذیرش، یک و چهار سکونت داشت.
بعد از مراجعت ایشان به ایران در تاریخ ۱۵/‏۰۱/‏۱۳۵۵‬ به سرپرستی کوی منصوب شد در آن زمان کوی دانشگاه به دلیل مبارزات دانشجویان شرایط سخت و شلوغی را داشت و به دلیل وجود چنین شرایطی ایشان از سمت خود استعفا داد و درخواست وی در تاریخ ۲۹/‏۱۰/‏۱۳۵۶‬ پذیرفته شد.

۱۰- کیومرث هوشیار
مربی دانشکده فنی که داری مدرک تحصیلی فوق لیسانس بود در تاریخ ۲۹/‏۱۰/‏۱۳۵۶‬ با استعفای دکتر نبویان به مدت هشت ماه ریاست کوی را برعهده داشت و بعد از آن استعفا کرد.

۱۱- سید سجاد هاشمی
تا قبل از پیروزی انقلاب اسلامی و یک ماه بعد از کشتار هفده شهریور که تعطیلی غیررسمی دانشگاه‌ها را به همراه داشت، سیدجواد هاشمی مربی دانشکده فنی ریاست کوی را بر عهده داشت. البته اوضاع آن قدر شلوغ و بحرانی بود که مسئولیت ایشان فقط جنبه رسمی داشت و بعد از پیروزی انقلاب کسی او را در کوی ندید. در چنین شرایطی در تاریخ ۲۶/‏۰۳/‏۱۳۵۸‬ از مسئولیت کوی عزل شد. چرا که ۱۶ روز قبل از عزل ایشان در تاریخ ۱۰/‏۰۳/‏۱۳۵۸‬ اولین مدیرکل کوی بعد از انقلاب منصوب شده بود.

۱۲- محمدحسین مرندی
اولین سرپرست کوی دانشگاه بعد از انقلاب به سال ۱۳۱۶ در تهران متولد شد او رشته زبان و ادبیات فارسی را دانشگاه تهران تحصیل کرده و در سال ۱۳۳۴ به استخدام دانشگاه در آمده است.
بعد از وقوع انقلاب که تعطیلی غیررسمی دانشگاه‌ها را همراه داشت ایشان به دلیل قرابت و همکاری صمیمانه‌ای که با دانشجویان داشت با پیشنهاد و اصرار آن‌ها و به دلیل اوضاع نابسامان خوابگاه‌ها با حکم ریاست دانشگاه در تاریخ ۱۰/‏۰۳/‏۱۳۵۸‬ به ریاست کوی منصوب شد. زمانی که ایشان مسئولیت کوی را عهده‌دار شد از مدتی قبل مدیر کوی دانشگاه مسئولیت خود را ترک کرده بود به طوری که ایشان حتی کلید اتاق مدیر را از منشی تحویل گرفت.
مهمترین مشکل در زمان مسئولیت ایشان بی‌انضباطی شدید حاکم بر کوی دانشگاه بود، تا جایی که بعضی از گروه‌های سیاسی خصوصاً طرفداران حزب توده با توسل به زور بعضی از ساختمان‌های خوابگاه‌ها را جهت سکونت و هماهنگی نیروها و طرفداران حزب به خود اختصاص می‌دادند که بازتاب آن ناامنی شدید در کوی بود. در چنین موقعیتی فشار کاری شدید باعث عدم حضور ایشان در دو ماه آخر مسئولیت در کوی دانشگاه شد. در نتیجه استعفای ایشان در تاریخ ۱۰/‏۰۷/‏۱۳۵۹‬ بعد از گذشت یک سال و چهار ماه در حالت مریضی و کسالت پذیرفته شد.

۱۳ - ولی محمدی
متولد ۱۳۲۱ شهر ساوه که بعد از انقلاب معاونت رئیس کوی دانشگاه را برعهده داشت با شعار " انالله و انا الیه راجعون" در تاریخ ۱۱/‏۰۷/‏۱۳۵۹‬ مسئولیت کوی دانشگاه را پذیرفت. هر چند دوره مسئولیت ایشان با شروع حکم انقلاب فرهنگی و تعطیلی کوی دانشگاه مقارن شد ولی کوی برای بعضی از دانشجویان رشته‌های خاص چون پزشکی و… دایر بود.
علاوه بر این ساختمان‌های کوی دانشگاه محل استقرار نیروهای انقلاب چون سپاه پاسداران، جهاد سازندگی و قضات دادگستری بود که جهت تمشیت امور این حاضرین، کوی دانشگاه مسئولی را لازم داشت. البته مسئولیت ایشان علاوه بر مدیریت خوابگاه‌های پسران به دلیل استعفای سرپرست کوی دختران، مضاعف شده بود چرا که در این دوره اداره خوابگاه‌های دختران و پسران مشترک گردید که تا به امروز ادامه دارد.
در دوره حضور بیست و دو ماهه ایشان در کسوت معاون یا سرپرست خوابگاه (قبل از صدور حکم انقلاب فرهنگی) خوابگاه‌های دانشگاه مملو از دانشجویان رسمی و غیررسمی بود به طوری که آمار رسمی با حاضرین تفاوت فاحش داشت و مشکلاتی چون اسکان غیرقانونی، اجاره اتاق به افراد غیر دانشجو و یا مهمانان ناخوانده یا دائمی، علاوه بر آسیب جدی به تأسیسات کوی موجب ناامنی خوابگاه‌ها نیز شده بود. ناامنی و بی‌انضباطی در کوی آن قدر شدید بوده که فرصت‌طلبان اموال کوی را با وانت به سرقت می‌بردند.
در چنین شرایط سختی "ولی محمدی" در تاریخ ۳۱/‏۰۱/‏۱۳۶۰‬ بر روی تخت بیمارستان در حالت مریضی به دلیل حضور در روزهای سخت کوی دانشگا، استعفای خود را امضاء کرد.

۱۴- منوچهر نامداری
متولد ۱۳۲۲ شهر تهران که در رشته مهندسی کشاورزی دانشگاه تهران تحصیل کرده است به سال ۱۳۴۹ فارغ‌التحصیل و در سال ۱۳۴۲ به استخدام دانشگاه تهران در آمد. ایشان در تاریخ ۰۱/‏۰۲/‏۱۳۶۰‬ با استعفای ولی محمدی به صورت موقت و تا زمان انتخاب مئسول جدید، هم زمان با مسئولیت اداره خدمات دانشجویی دانشگاه، سرپرستی کوی دانشگاه را نیز برعهده داشت. دوره مسئولیت ایشان به مدت سه ماه یعنی تا تاریخ ۲۶/‏۰۵/‏۱۳۶۰‬ به طول انجامید.

۱۵- سیدرضا غلامی
ایشان از کارمندان کوی دانشگاه بود که بعد از انقلاب به همراه مدیران گذشته در اداره کوی دانشگاه همکاری داشتند. او با وجود عدم برخورداری از تحصیلات دانشگاهی در تاریخ ۲۷/‏۰۵/‏۱۳۶۰‬ به مدت یک سال و سه ماه ریاست کوی را عهده‌دار بودند. مسئولیت ایشان کاملاً در دوره انقلاب فرهنگی سپری شد. لذا با مشکلات و مصائب کمتر نسبت به مدیران دوره‌های قبل مواجه بودند تا اینکه در تاریخ ۲۰/‏۰۸/‏۱۳۶۱‬ جای خود را به فردی آشنا به ظرایف و دقایق کوی سپردند.

۱۶ - دکتر سیدمصطفی رضوی
سیدمصطفی رضوی هر چند در سال ۱۳۳۷ در شهر قم متولد شد اما اصالت خود را از خطه‌ی سرسبز گیلان می‌داند. وی در سال ۱۳۵۵ وارد دانشگاه تهران شده است و در دوران سکونت خود در کوی، مقیم ساختمان‌های بیست و یک، شش و هیجده بوده است. همکاری ایشان در دانشگاه با جهاد دانشگاهی آغاز شده تا اینکه در تاریخ ۳۰/‏۰۸/‏۱۳۶۱‬ در حالی که کارت دانشجویی و نیز کارت سکونت خوابگاه را در کیف داشت به ریاست کوی دانشگاه منصوب و در فردای انقلاب فرهنگی با بازگشایی دانشگاه‌ها و رجعت دانشجویان به کلاس‌های درس، علاوه بر تحصیل، وظایف خود را همچنان در کوی دانشگاه انجام می‌دهد.
ایشان مدرک تحصیلی لیسانس و فوق لیسانس فیزیک را از دانشگاه تهران، فوق لیسانس مهندسی صنایع را از دانشگاه امیرکبیر و دکترای مدیریت را از دانشگاه تهران اخذ نموده است.
از اقدامات مؤثر دوره مسئولیت ایشان در کوی اتمام ساختمان بیست و سه، برنامه‌ریزی جهت اسکان متمرکز دانشجویان دختر، برنامه‌ریزی برای اسکان موقت دانشجویان در محل دانشکده زبان‌ها با توجه به کمبود شدید خوابگاه، مجری طرح و احداث خوابگاه‌های متأهلین جلال آل احمد را می‌توان نام برد.
همچنین وی در سه ماهه پایان خدمت در سمت مسئولیت کوی دانشگاه، همزمان مدیرکل امور دانشجویی و سرپرستی امور فرهنگی و فوق برنامه دانشگاه را نیز عهده‌دار بود.
حکم ریاست سیدمصطفی رضوی بعد از یک سال و هشت ماه برای مسئولیت کوی دانشگاه در تاریخ ۱۸/‏۰۴/‏۱۳۶۳‬ پایان یافت.

۱۷- علیرضا بیداریان
بیداریان با کوی دانشگاه چندان ناآشنا نبوده چرا که در سال ۱۳۵۹ معاونت رئیس وقت (ولی محمدی) را برعهده داشت که با وقوع جنگ تحمیلی، حضور در جبهه را بر حضور در کوی دانشگاه ترجیح می‌دهد. او در ۲۶/‏۰۶/‏۱۳۶۳‬ به ریاست کوی دانشگاه منصوب شده و بعد از گذشت یک سال و شش ماه از کوی دانشگاه رخت بر می‌بندد. تحصیلات ایشان در زمان مسئولیت کوی مدرک کارشناسی بوده است.

۱۸- سید محمد نیکروش
ایشان در تاریخ ۱۹/‏۰۱/‏۱۳۶۵‬ به مدت خیلی کوتاه ریاست کوی را برعهده داشته است. تحصیلات ایشان در زمان مسئولیت دیپلم بوده که بعد از سه ماه مسئولیت در کوی جای خود را به خدمتگزار دیگری سپرد. کمترین دوره مسئولیت مدیران کوی مربوط به ایشان می‌باشد.

۱۹- سید باقر مسلمی
مردی که سی و دو درصد خوابگاه‌های دانشگاه در دوره ایشان شروع، ساخته و یا تکمیل شده متولد شهر ساری به سال ۱۳۳۰ است. او در سال ۱۳۵۵ با قبولی در رشته مهندسی دامپروری پا به دانشگاه تهران گذاشت و با ادامه تحصیلات در سال ۱۳۷۳ در مقطع فوق لیساس، مدرک مدیریت را از دانشگاه تهران گرفت.
ریاست آموزش و پرورش منطقه پاکدشت در سال ۱۳۶۲ و ریاست امور دانشجویی مجتمع ابوریحان تا سال ۱۳۶۵ از سوابق اجرایی ایشان قبل از حضور در کوی دانشگاه است. مسلمی در تاریخ ۲۱/‏۰۴/‏۱۳۶۵‬ با پیشنهاد اویار حسین مدیرکل وقت امور دانشجویی دانشگاه، مسئولیت کوی دانشگاه را پذیرفت. مسئولیت ایشان تا ۱۵/‏۱۰/‏۱۳۷۶‬ به مدت یازده سال و شش ماه ادامه داشت تا اینکه به سازمان نوسازی مدارس کشور منتقل و بعد از آن نیز در کسوت مدیرکل بازرگانی داخلی جهاد کشاورزی و معاونت فنی و تولیدی آن وزارتخانه مشغول خدمت گردید.
خوابگاه‌های هفتاد، هفتاد و یک، هفتاد و دو، فیض کاشانی، بیست و دو، سعادت‌آباد، جلال آل احمد، کتابخانه مرکزی کوی و مجتمع فاطمیه در زمان ایشان نوسازی و یا بهسازی گردید.
احداث یک باب حمام چهل دوشه در قسمت غربی کوی توسط بنیاد شهید انقلاب اسلامی در زمان ایشان ساخته شد. مسلمی سرانجام در تاریخ ۱۵/‏۱۰/‏۱۳۷۶‬ با کوله‌باری از تجربه و خاطره از کوی دانشگاه وداع کرده و به معاونت اداری و مالی سازمان نوسازی مدارس کشور منصوب گردید.

۲۰- دکتر محمد کاظم کوهی
دکتر کوهی در سال ۱۳۴۸ در شهر یزد متولد شد و بعد از گذراندن دوره تحصیلات عمومی در زادگاه خویش در سال ۱۳۶۹ در رشته دامپزشکی وارد دانشگاه تهران گردید تا اینکه در سال ۱۳۷۵ با اخذ دکترای عمومی فارغ‌التحصیل شد. ایشان دو سال بعد از فارغ‌التحصیلی در حالی که بیست و هشت سال بیشتر نداشت، مدیرکل مجموعه‌ای شد که خود دو سال قبل از آن در خوابگاه‌های ۱۶ آذر، ۱۲ فروردین، کاشان، ۶، ۱۶ و ۱۷ سکونت داشت.
از اقدامات ایشان در مدت سه سال و یک ماه حضور در کوی دانشگاه، تلاش برای اصلاح ساختار اداری کوی بود که گام‌هایی برداشته شد علاوه بر این خرید خوابگاه‌های قدس، وصال و احداث خوابگاه کیانوری یادگار دوران مدیریت ایشان در کوی دانشگاه است. هر چند که خود بهترین خاطره خویش را تغییر کاربری انبار کوی به تالار اندیشه در عرض بیست و هفت روز می‌داند و این در حالی است که کارشناسان اتمام آن را در مدت یک سال برآورد کرده بودند.
دکتر کوهی در اسفند ۱۳۷۹ جهت ادامه تحصیل از مسئولیت کوی دانشگاه، استعفا داد تا تحصیلات خود را در کشور روسیه و بعد از آن آلمان تکمیل کند. ایشان از مهر ۱۳۸۵ دوباره در دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران به تدریس اشتغال دارد. حادثه ۱۸ تیر ۱۳۷۸ در دوره مسئولیت ایشان اتفاق افتاد.

۲۱- علی غیاثی ندوشن
بیست و یکمین مدیرکل کوی دانشگاه به سال ۱۳۴۳ در ندوشن یزد دیده به جهان گشود. وی رشته جامعه شناسی را در سال ۱۳۶۶ در دانشگاه شهید بهشتی تحصیل کرده است.
ایشان تا قبل از انتصاب به معاونت دانشجویی و فرهنگی کوی دانشگاه در سال ۱۳۷۷، سابقه حضور در جبهه، مسئول بسیج دانش‌آموزی استان یزد، عضویت در انجمن اسلامی دانشگاه و معاونت فرهنگی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان هرمزگان را در کارنامه خود داشت.
علی غیاثی تا بهمن ۱۳۷۹ معاونت دانشجویی و فرهنگی کوی را عهده‌دار بود که با استعفای محمدکاظم کوهی به مدت هفت ماه سرپرست کوی دانشگاه شد. تا اینکه در تاریخ ۲۱/‏۰۵/‏۱۳۸۰‬ به سمت مدیرکل کوی دانشگاه منصوب گردید. برگزاری (هفته فرهنگ استان‌ها) بزرگترین رویداد فرهنگی مدیریت ایشان بود که با استقبال عمومی دانشجویان مواجه گشت.
دوره مسئولیت ایشان مصادف با احداث و توسعه پروژه‌ها و طرح‌هایی شامل ایجاد خطوط تلفن داخلی کوی، احداث فاضلاب کوی دانشگاه، توسعه خطوط اینترنت، بهسازی کامل آشپزخانه‌های شماره یک و دو، افتتاح خوابگاه کیانوری و تکمیل خوابگاه متأهلین سعادت‌آباد بود. ایشان بعد از دو سال و یک ماه مدیریت خوابگاه‌ها و به عبارتی چهار سال و شش ماه حضور در کوی دانشگاه با انتصاب به مدیریت اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان یزد به زادگاه خود مراجعت کرد.

۲۲- ناصر مطیعی
چهار روز از فروردین سال ۱۳۴۱ سپری شده بود که بیست و دومین مدیرکل کوی دانشگاه در شهر قم دیده به جهان گشود. ناصر مطیعی تحصیلات ابتدایی، راهنمایی و دبیرستان را در شهر زادگاه خود سپری کرد و در سن ۱۹ سالگی دیپلم تجربی را از دبیرستان حکیم نظامی قم اخذ کرد. وی ۲۵ سال داشت که در سال ۱۳۶۶ با قبولی در رشته اقتصاد کشاورزی، وارد دانشگاه تهران شد و بلافاصله بعد از آن نیز در مقطع کارشناسی ارشد، تحصیلات خود را تکمیل کرده و به عضویت هیأت علمی دانشکده کشاورزی در آمد.
با استخدام ایشان در دانشگاه تهران به سال ۱۳۷۰ وی تا پایان سال ۱۳۸۱ مسئولیت‌هایی در دانشکده کشاورزی چون سرپرست روابط عمومی، مسئول امور همایش‌ها و نمایشگاه‌ها و معاونت دانشجویی و فرهنگی دانشکده محل تحصیل خود را برعهده داشت.
وی چهل و یک سال داشت که پیشنهاد مسئولیت کوی دانشگاه را پذیرفت و به مدت یک سال و هشت ماه مسئولیت اداره‌کل امور کوی را برعهده داشت و بعد از آن در آذر سال ۱۳۸۳ جهت ادامه تحصیل در رشته توسعه کشاورزی مقطع دکتری از مسئولیت کوی دانشگاه استعفا داد.

۲۳ – علیرضا نژاد صاحبی
نژاد صاحبی از اولین ساکنین خوابگاه‌های جدید‌الاحداث ۱۵–۱۴ الی ۲۱-۲۰ است که در شهر خاش به دنیا آمد و به اقتضای شغل پدر دوران تحصیل را در شهرهای مختلف گذرانده است. ایشان در سال ۱۳۵۴ در رشته زبان انگلیسی وارد دانشگاه تهران شد.
وی بعد از فراغت از تحصیل با مسئولیت‌هایی چون دبیری، ریاست و معاونت آموزش و پرورش، اداره کل زندان‌های استان خراسان و دانشگاه‌های پیام نور دامغان و فریمان خدمت کرده و در سال ۱۳۶۹ مدرک کارشناسی ارشد رشته زبان‌شناسی را از دانشگاه تهران اخذ کرد تا اینکه در تاریخ ۲۸/‏۰۹/‏۱۳۸۳‬ به سمت (مدیرکل خوابگاه‌های دانشگاه تهران) منصوب گردید و در تاریخ ۲۶/‏۰۲/‏۱۳۸۵‬ یعنی بعد از یک سال و پنج ماه مسئولیت کوی دانشگاه را به دیگری سپرد. خوابگاه فرهنگ در روزهای پایانی مسئولیت ایشان به پارک علم و فن‌آوری واگذار شد.

۲۴ - علی فرهادی
فرهادی در تاریخ ۰۶/‏۰۵/‏۱۳۴۲‬ در شهر شیراز دیده به جهان گشود و تحصیلات ابتدایی و راهنمایی خود را در زادگاه خود سپری کرد. وی در سن بیست و هفت سالگی ضمن اخذ دیپلم و با قبولی در رشته جغرافیای طبیعی، وارد دانشگاه تهران شد و به تاریخ ۱۳۷۳ تحصیلات او پایان یافت. فرهادی در سال دوم دانشجویی خود به استخدام دانشگاه تهران در آمد. ایشان در دوران دانشجویی به مدت یک سال ساکن خوابگاه ۱۶ آذر بود.
فرهادی قبل از پذیرش مسئولیت کوی دانشگاه، مسئولیت‌هایی چون قائم مقام اداره کل شاهد و ایثارگر دانشگاه تهران، مسئول اجرایی حوزه مشاور وزیر علوم در امور دانشگاه‌های تازه تأسیس و در حال توسعه، مسئول چاپخانه دانشگاه و کارشناس امور پژوهشی دانشکده دامپزشکی را برعهده داشته است. وی در سال ۱۳۸۰ به مدت چهار سال به مسئولیت امور اداری و روابط عمومی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران منصوب گردید، تا اینکه در دی ماه ۱۳۸۴ به قائم مقامی مدیرکل کوی دانشگاه منصوب شد و در دنباله این مسئولیت در تاریخ ۲۶/‏۰۲/‏۱۳۸۵‬ به عنوان بیست و چهارمین مدیر کل کوی دانشگاه منصوب و در تاریخ ۱۶/‏۱۱/‏۱۳۸۶‬ مسئولیت را به دیگر واگذار نمود.

۲۵ - دکتر حسین گلدانساز
گلدانساز در تاریخ ۱۶/‏۱۱/‏۱۳۸۶‬ با حفظ وظایف آموزشی و اجرایی به عنوان سرپرست خوابگاه‌های دانشگاه تهران انتخاب شد تا علاوه بر مدیریت اداره کل امور دانشجویی دانشگاه، وضعیت کوی دانشگاه را ساماندهی کند.
بیست و پنجمین مسئول کوی دانشگاه در تاریخ ۳۰/‏۰۹/‏۱۳۳۹‬ در شهر یزد متولد شد. وی تحصیلات ابتدایی، راهنمایی و دبیرستان را در شهر زادگاه خود به پایان رسانده و بیست و سه سال داشت که در مقطع کاردانی رشته علوم زراعی دانشگاه ارومیه پذیرفته شد. با اتمام مقطع کاردانی وی در مقطع کارشناسی رشته گیاه پزشکی دانشکده کشاورزی دانشگاه تهران به سال ۱۳۶۵ قبول شد و بلافاصله در رشته حشره‌شناسی مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه تربیت مدرس مشغول تحصیل گردید.
وی در سال ۱۳۷۰ به عنوان مربی در گروه گیاه‌پزشکی دانشکده کشاورزی به استخدام دانشگاه تهران در آمد تا اینکه در سال ۱۳۷۶ با بورس دانشگاه جهت ادامه تحصیل در دانشگاه لاوال تا سال ۱۳۸۲، به کشور کانادا رفت. از فعالیت‌های علمی استادیار دانشکده کشاورزی، علاوه بر ارائه سی مورد سخنرانی در کنفرانس‌های مختلف می‌توان به چاپ شش مقاله در نشریات خارجی و هشت مقاله در نشریات داخلی اشاره کرد. دکتر گلدانساز در کنار فعالیت‌های علمی، عهده‌دار مسئولیت‌های مختلف اجرایی بوده است از جمله:
۱- معاون دانشجویی و فرهنگی دانشکده کشاورزی
۲- مدیرکل امور دانشجویی دانشگاه تهران
۳- عضو کمیته نظارت و حمایت از انجمن‌های علمی
دکتر گلدانساز در تاریخ ۲۹/‏۰۴/‏۱۳۸۸‬ سرپرستی مسئولیت اداره کل خوابگاه‌های دانشگاه تهران را به دکتر باقرزاده واگذار و در سمت مدیرکل امور دانشجویی دانشگاه به ادامه خدمت پرداخت.

۲۶- دکتر فضل‌ا… باقرزاده

 

....

۷ - دکتر داریوش اسماعیلی

سوابق اجرایی:
- مشاور رئیس دانشگاه و مدیر کل امور خوابگاه‌های دانشگاه تهران (از ۱۱ آذر ۸۸ تا کنون)
- مدیر کل امور دانشجویان شاهد و ایثارگر دانشگاه تهران
- قائم مقام معاونت دانشجویی و فرهنگی دانشگاه تهران
- مدیر اداره آموزش پردیس علوم دانشگاه تهران
- عضو شورای سیاست گذاری انتشارات دانشگاه تهران
- معاون آموزشی دانشکده زمین شناسی دانشگاه تهران
- عضو کمیته هدفمند سازی یارانه‌ها در دانشگاه تهران
- سرپرست دفتر امور دانشجویان شاهد و ایثارگر پردیس علوم دانشگاه تهران
- عضویت در شورای تحصیلات تکمیلی دانشکده زمین شناسی دانشگاه تهران
- عضو کمیته جذب و استخدام دانشکده زمین شناسی دانشگاه تهران
- معان آموزشی دانشکده زمین شناسی دانشگاه تهران
- عضو کمیته تدوین آئین نامه تسهیلات اداری- استخدامی اعضای هیئت علمی شاهد و ایثارگر دانشگاه تهران
- عضو هیئت تحریریه مجله " ژئوپرشیا" دانشگاه تهران
- عضو هیئت تحریریه مجله علمی- پژوهشی پترولوژی دانشگاه اصفهان
- عضو هسته گزینش دانشگاه تربیت مدرس در سالهای ۶۹-۶۶
- عضو و دبیر اجرایی ستاد شاهد و ایثارگر دانشگاه تربیت معلم تهران

جهت مشاهده سوابق کامل اینجا کلیک کنید

 

۲۸ - دکتر موسی عنبری

موسی عنبری, دانشیار جامعه شناسی دانشکده علوم اجتماعی در ابتدای مهر ۱۳۹۱ به عنوان مدیر کل خوابگاه‌ها انتخاب شد. ایشان متولد ۱۳۵۲ از شهرستان درود هستند. تحصیلات کارشناسی تا دکتری خود را در دانشگاه تهران گذرانده‌اند. در حال حاضر ایشان دارای ۸ کتاب تألیفی و ترجمه‌ای و بیش از ۲۵ مقاله علمی-پژوهشی و علمی-ترویجی هستند. عمده کتب ایشان در انتشارات دانشگاه تهران به چاپ رسیده است. ایشان دو مسئولیت اجرایی قبل از اداره کل خوابگاه‌ها, معاونت اداری- مالی دانشکده علوم اجتماعی و مدیریت گروه جامعه شناسی توسعه روستایی را بر عهده داشته‌اند.

 

۲۹- دکتر حمزه لو

 

‌‌‌‌‌متولد ۱۷/۴/۱۳۳۹ تهران، کار در خوابگاه‌های دانشگاه تهران را مناسب‌ترین محل دانشگاه برای خدمت به دانشجویان و جوانان، به دلیل ظرفیت بالا و اثرگذاری آن می‌داند. وی که در سن هفده سالگی موفق به اخذ مدرک دیپلم در رشته علم طبیعی و ریاضی شده بود، در رشته‌های پزشکی ارتش و نیز خلبانی قبول شده که به دلیل مخالفت پدر از رفتن باز ماند. تا اینکه در سال ۱۳۵۸ وارد دانشگاه تهران شد و به دلیل تقارن تحصیل با انقلاب فرهنگی در سال ۱۳۶۴ فارغ التحصیل شد. بعد از سربازی که توأم به کار در دانشگاه بود در سال ۱۳۶۷ به استخدام دانشگاه تهران در آمد. با وجود عدم تمایل به ادامه تحصیل نداشت، در سال ۱۳۷۶ و ۱۳۹۰ موفق به اخذ درجه فوق لیسانس و دکتری شد، هرچند موفق به اخذبورسیه تحصیلی از کشور انگلستان شده بود. ولی تحصیل در ایران را ترجیح داد و به دلیل سابقه مربی بودن، بلافاصله بعد از اخذ دکتری، عضو هیئت علمی دانشکده شیمی پردیس علوم شد.

از کارهای اجرایی وی قبل از تصدی مدیریت خوابگاه‌ها به عضویت در کمیسیون فنی پردیس علوم، معاونت مالی و اداری پردیس علوم می‌توان اشاره داشت. از نظر وی مهمترین بستر فعالیت در خوابگاه‌ها کار و نگاه فرهنگی است و هرگونه جلب مشارکت دانشجو نیز باید در این راستا باشد و به دلیل سختی مسئولیت کوی، هر نوع قبول مسئولیت باید، توأم با شناخت، نیازها و روحیات دانشجویان باشد. به دلیل پر مخاطره بودن کار، توجه مضاعف به نیروی انسانی و کارکنان آن در بعد مادی و معنوی از ضروریات است.

۳۰- محمد اسماعیلی

سی امین مدیرکل کوی دانشگاه، ۵۴ سال داشت که با پیشنهاد ریاست دانشگاه، مسئولیت کوی دانشگاه به وی واگذار شد. هر چند شناخت ایشان از کوی به دوران سکونت ایشان در خوابگاه‌های ۱۴-۱۵- ۴و ۲۳ دردهه شصت مقاطع تحصیلی کارشناسی و کارشناسی ارشد باز می‌گردد.

وی متولد ۱۵/۰۹/۱۳۴۰ قائم شهراست که بعد سپری کردن دوران تحصیل ابتدایی، راهنمایی ودبیرستان در شهر زادگاه خود، در سال ۱۳۵۸و در رشته مهندسی شیمی وارد دانشگاه تهران شد. در همین دانشگاه ضمن تحصیل دوران کارشناسی، کارشناسی ارشد ودکتری، به عضویت هیئت علمی دانشکده مهندسی شیمی درآمد.

مهمترین نکته در دوران سکونت ایشان در خوابگاه، اینکه هرچند وضعیت امکانات پایین بوده و هر ساله در شروع سال تحصیلی واگذاری خوابگاه با یک ماه تأخیر انجام می‌شد، ولی رضایت عمومی از طرف دانشجویان بوده است.